สิให้เฮ็ดจั่งใด๋
เมื่อเธอจากไปนำเขา
คึดฮอดอยู่บ่เซา
คนเก่าที่เคยฮักกัน
ถามทุกมื้อหัวใจ
กะตอบว่ายังฮักคือเก่าว่าซั่น
ฮอยความเก่ามื้อนั้น
จักมันสิลืมจั่งใด๋
ไหลออกมาบ่เซา
เหงาบ่มีมื้อสวง
ลางเถื่อหัวใจกะปวง
ย้อนว่าคึดนำเขา
คนบ่ได้ถูกทิ้ง
กะแม่นแล้วบ่เจ็บบ่เหงา
คนสิตายแม่นเฮา พอแฮงแล้ว
สิเป็นหยังถ้ายังสิฮัก
สิเป็นหยังถ้ายังบ่ลืม
สิเป็นหยังถ้ายังสิเจ็บตืม
กะมันลืมบ่ได้นิแร้ว
ผิดบ่ที่เฮ็ดบ่แม่นแนว
เบิ่ดฮักแล้วกะฮู้อยู่แก่ใจ
บ่เป็นหยังให้มันฮั่วโลดหัวใจ
สิเอาน้ำตาบ๋าไว้ พอบ่ตาย
คือสิมีความสุข
คงบ่ได้ทุกข์คือเฮาดอกติ
ได้พ่อคนที่เขาดี
กะดีใจนำหลายๆ
แต่สิให้เซาฮักให้ลบออกจากหัวใจ
มันคือสิเฮ็ดบ่ได้
ขอโทษหลายๆ คั้นเคืองหูเคียงตา
ไหลออกมาบ่เซา
เหงาบ่มีมื้อสวง
ลางเถื่อหัวใจกะปวง
ย้อนว่าคึดนำเขา
คนบ่ได้ถูกทิ้ง
กะแม่นแล้วบ่เจ็บบ่เหงา
คนสิตายแม่นเฮา พอแฮงแล้ว
สิเป็นหยังถ้ายังสิฮัก
สิเป็นหยังถ้ายังบ่ลืม
สิเป็นหยังถ้ายังสิเจ็บตืม
กะมันลืมบ่ได้นิแร้ว
ผิดบ่ที่เฮ็ดบ่แม่นแนว
เบิ่ดฮักแล้วกะฮู้อยู่แก่ใจ
บ่เป็นหยังให้มันฮั่วโลดหัวใจ
สิเอาน้ำตาบ๋าไว้ พอบ่ตาย